Tristan et le démon de midi

Tristan i demon południa Artykuł proponuje odczytanie średniowiecznych powieści o Tristanie autorstwa Béroula Thomasa z Anglii w świetle doktryny acedii Ewagriusza Pontu. Punktem wyjścia jest pojęcie „demona południa”, rozumianego przez jako popychający mnicha do – stanu apatii duchowego odrętwienia. Dzisiaj terminem tym określa się często „kryzys wieku średniego”, dotykający żonatych mężczyzn skłaniający ich poszukiwań erotycznych seksualnych. Analiza zmierza udowodnienia, że początków pomieszania tych dwóch pojęć można szukać już średniowiecznej legendzie Tristana, zwłaszcza wersji Thomasa. W istocie, przywoływana melancholia Tristana przypomina acedię zdefiniowaną Ewagriusza, jej podstawowymi cechami niestabilnością, niestałością, pragnieniem nowości wiecznym poczuciem niespełnienia. and the Noonday Demon. The paper analyses medieval romances by Béroul Thomas of Britain in light Evagrius Pontus’doctrine acedia. starting point is concept ‘Noonday Demon’: understood as devil tempting monk into acedia –a state listlessness spiritual torpor. It used today to describe a ‘midlife crisis’ affecting married men their erotic sexual behaviour. analysis tends prove that confusion between these two meanings can be traced back legend, especially Thomas’ version: fact, Tristan’s supposed melancholy resembles defined Evagrius, with its essential characteristics: instability, inconstancy, desire novelty perpetual dissatisfaction.